Gezien: Theatergroep STAP uit Turnhout (België) met To Belong

Ik houd van theater en heb zelf meer dan vijfentwintig jaar gespeeld. In mijn woonplaats heb ik af en toe voorstellingen gezien waarin mensen met een beperking samen met mensen zonder beperking op de planken stonden. De eersten hadden dan vaak bijrollen. Wat niet betekent dat hun aandeel van ondergeschikt belang was, maar het spreekt voor zich dat er geen sprake was van een professionele benadering. Ik was dus erg benieuwd naar de dansproductie van STAP.

Tussen verbazing en ontroering

Bij binnenkomst van de zaal betrapte ik mezelf meteen op een vooroordeel. Ik had geen theaterzaal verwacht, maar een platte vloer met een aantal rijen stoelen. Eerder een voor de gelegenheid opgeruimd buurthuis, dan een volwaardig theater. Schakelen dus.
En schakelen deed ik tijdens de hele voorstelling. Tussen verbazing en ontroering. Verbazing omdat de spelers van begin tot einde zo bewust van zichzelf en hun bewegingen waren. Ontroering omdat er prachtige rake beelden getoond werden die geen uitleg nodig hebben, maar meteen binnenkwamen. De zorgvuldig uitgekozen muziek droeg daar ook voor een groot deel aan bij. Als je een lied hoort als Make yourself comfortable en je ziet tegelijkertijd hoe de spelers met hun niet altijd willige en comfortabele lijven omgaan, dan emotioneert dat. Mij in elk geval. 

De voorstelling als poëzie

De betekenis van de Engelse titel To Belong zou je kunnen vertalen met ‘ergens bij horen’. Op de website van STAP is te lezen dat To Belong een dansvoorstelling is over saamhorigheid. Wat bindt een groep, wanneer wordt een groep één? Wanneer ga je voor elkaar door het vuur? Maar wat als je er niet bij hoort, als je buiten de groep valt? Die inhoud ontdekte ik pas tegen het einde van de voorstelling, waarin het ‘erbij horen’ of ‘buiten de groep staan’ helder in de choreografie naar voren kwam. Je kunt je afvragen of dat erg is. Ik heb naar de voorstelling gekeken zoals je poëzie leest: je hoeft niet alles te begrijpen. Soms is het een detail dat je raakt, soms een heel beeld. Vaak weet je niet waarom. Dat is nou net het mooie van kunst.

Ga die voorstelling zien

De muziek, de beweging, de spelers/dansers zelf: choreograaf Koen De Preter heeft het tot een indrukwekkend geheel gesmeed. Ik kan iedereen aanbevelen deze voorstelling te gaan zien. Het kan nog in Utrecht tijdens het festival Tweetakt en daarna nog in Maastricht en België.

Johanna van Nispen, fiscaal consulent

 

Gezien: 21 maart 2016, Antwerpen
Theatergroep: STAP
Titel: To Belong
Aantal spelers: 9
Choreografie: Koen De Preter
Lengte: 1 uur
Website: www.theaterstap.be  

Nog te zien:
vr 15/04, 19.30u Utrecht, Theater Kikker, Tweetakt + 31 30 711 6642
za 16/04, 20.00u Maastricht, Theater aan het Vrijthof, Papyruszaal + 31 43 350 5555
do 21/04, 20.00u Wetteren, CC Nova 09 365 20 20
za 23/04, 20.15u Geel, CC De Werft 014 56 66 66
di 26/04, 13.45u Turnhout, de Warande, Kuub 014 41 69 91
di 03/05, Freiburg, Theater im Marienbad
za 07/05, 20.30u Brugge, De Werf 050 33 05 29
 

2191
Interessant 2
Reageren

Wat fijn dat je jouw bijdrage wilt geven! Om dat te doen dien je eerst in te loggen.

Heb je nog geen profiel? Registreer dan eerst om een nieuw profiel aan te maken.