Verzamelt u al dingen die schuren?

Door: Mieke Cardol
Lector Disability Studies
Kenniscentrum Zorginnovatie, Hogeschool Rotterdam

Voetbalplaatjes, boeken, mooie uitspraken of stenen. Verzamelen kan over van alles gaan en het is doorgaans heel leuk. Een verzamelaar gaat actief op zoek naar gelijksoortige objecten, voelt een grote passie voor het verzamelde en wil er zoveel mogelijk van hebben. Soms wordt een verzameling getoond, publiek gemaakt, maar een verzameling kan ook privé blijven. De verzameling zelf kenmerkt zich door homogeniteit van het onderwerp en tegelijkertijd heterogeniteit in het verzamelde. Juist die verschillen dragen bij aan een boeiend geheel.

In het onderzoek ‘Versterking van inclusieve samenwerkingen in het theater’ verzamelen we ook. Namelijk: ervaringen, verhalen en inzichten over inclusief samenwerken in het theater. Zowel gezien vanuit de rol van theatermakers als vanuit een grote diversiteit aan acteurs. Met deze verzameling gaan we met elkaar inclusief theater onderzoeken, faciliteren, versterken en het inclusief samenwerken verder verspreiden.

De verzamelaars zijn theaterprofessionals en wetenschappelijk onderzoekers. Zij gaan gezamenlijk in gesprek met een aantal theatermakers en acteurs. Op die manier willen we de verhalen optekenen, gezien vanuit ons beider vakmanschap. Want theaterprofessionals en onderzoekers hebben elk hun eigen taal en soms verstaan we elkaar onvoldoende. Ook onze associaties en symbolen bij het woord ‘inclusief’ tonen andere accenten. Multatuli schreef het al: “Een verzameling van hout, steen, kalk, enz. is niet altijd een gebouw. Een vergadering van mensen is niet altijd een gezelschap.”

Onze verzameling begint dus bij onszelf. Hoe worden wij een gezelschap waarin onze verschillende rollen en invalshoeken gezien, gehoord en gewaardeerd worden? Anders kunnen we niet gezamenlijk leren. Eerst maar eens luisteren naar elkaar en verbinding zoeken. Onze meningen even opschorten. En geluiden die in eerste instantie te schel lijken of juist nog niet opgemerkt zijn, eens goed door laten galmen. Wat vertellen ze nou eigenlijk?

Misschien is dat wel uniek aan onze nog aan te leggen verzameling: we zijn er zelf onderdeel van. En we willen niet alleen zoveel mogelijk moois, maar juist ook het frustrerende, het breekbare en de twijfels over inclusief samenwerken in onze verzameling opnemen. Over inclusie wordt vaak gepraat in termen van idealen, maar in de uitvoering zorgen juist ontmoetingen die schuren voor dat wat gezien en gehoord moet worden. Het wordt een leerzaam verzameltraject!

Verzamelt u al dingen die schuren?

Mieke Cardol

Dit artikel is eerder verschenen in Kunstmagazine pArt 2020-2, met artikelen over voelen, verwonderen en verzamelen. Meer informatie: https://www.specialarts.nl/21713/kunstmagazine-part.html

Meer informatie over het onderzoek is te lezen via:
https://www.hogeschoolrotterdam.nl/onderzoek/projecten-en-publicaties/zorginnovatie/samenhang-in-zorg/Versterking-van-inclusieve-samenwerking-binnen-het-theater/resultaten/#flex