Kunstpower: de keuze van schrijfster Olga Majeau

Power door kunst
Felle kleuren, prachtige lijnen, creatieve uitspattingen: kunst geeft energie. Wat kunst doet met mensen geven wij maar wat graag door. Ter inspiratie in deze periode waarin de wereld er door het coronavirus heel anders uitziet. 

In dit blog de keuze van schrijfster, Olga Majeau.

Nicolle Meijlink, Alleen met het hart kun je goed zien, ets, 40 x 30 cm

Olga Majeau: "Tussen de vele kunstwerken ging ik op zoek naar een schilderij of een beeld dat meteen een verhaal bij me op zou roepen. Maar ik zag zó ontzettend veel moois en kleurrijks, zo veel verhalen die ik erbij voelde, dat ik maar niet kon kiezen.

Ik ben schrijver, en ik hou veel van kunst en van verhalen die aan mij verteld worden, maar vind het minstens zo leuk om verhalen te schrijven en ze zo aan anderen te vertellen.

Een kunstwerk vertelt altijd een verhaal. Thuis zou ik wel een kamer willen hebben waarin ik driehonderdvijfenzestig schilderijen kan hangen. Een museumkamer. Dan zou ik elke dag minutenlang kijken naar één werk, en daar een verhaal bij schrijven. En als het jaar om is, dan begin ik opnieuw. Want bij één kunstwerk kun je natuurlijk talloze verhalen bedenken.

In mijn hoofd zie ik de beelden als in een film. Ik probeer daar de juiste woorden aan te geven en schrijf ze op. Binnenkort verschijnt mijn tweede boek. Dat gaat onder meer over eenzaamheid. Dat je je soms alleen kunt voelen, ook al heb je leuke familie. Dat je soms niet gezien wordt. Dat je soms je mond maar weer dicht houdt, ook al zou je wel iets willen zeggen, of zelfs iets willen uitschreeuwen.

En toen zag ik ineens dit werk van Nicolle Meijlink. Ik dacht: dát moet het zijn voor vandaag:
‘Alleen met je hart kun je goed zien.’
Het is een kunstwerk van letters, dus dat ik dat uiteindelijk koos, is misschien niet zo verwonderlijk.

Als ik kijk naar hoe Nicolle de woorden heeft vormgegeven tot één zin, staat die zin niet in de juiste woordvolgorde. Ook staan de letters niet overal in het woord zoals ze zouden moeten, maar dat vind ik nou juist het mooie en het speelse ervan. Je moet even moeite doen en dan zie je toch heel snel wat er staat.

Dat even stilstaan en moeite doen, is wat ik graag vaker wil doen. Moeite doen om te kijken, te lezen, de boodschap tot me te laten doordringen en erover nadenken, zoals de kunstenares moeite heeft gedaan mij te raken met haar ets. De vlekken van donkerblauwe lettersoorten op wit papier zijn een spiegel van zorgvuldig werk. Nicolle heeft hier de tijd voor genomen. Ze heeft haar hart erin gelegd.

Eigenlijk is dat wat me raakt aan het beeld in combinatie met de tekst. Het gaat eigenlijk gewoon om toewijding en het nemen van tijd. Het één gaat niet zonder het ander. Niet alleen je ogen gebruiken, maar ook je hart. Want daar zit je gevoel en daarmee maak je verbinding met een ander en krijg je begrip voor elkaar.
Dat is uiteindelijk het waardevolste wat wij als mensen met elkaar kunnen hebben: verbinding en begrip.

‘Alleen met je hart kun je goed zien’ zou het eerste kunstwerk zijn dat ik in mijn museumkamer zou ophangen en waar ik een verhaal bij zou bedenken.
En dan zou ik het opschrijven.
Met toewijding en met ‘t hart."

#zelfaandeslag

Kijk eens goed naar dit schilderij, ook van Nicolle: Twee schapen heet het.
Probeer eens op te schrijven wat de schapen tegen elkaar zeggen.
Schrijf dat gesprek op in een dialoog.
Wat hebben zij elkaar te vertellen?
Schrijf de dialoog op één A-4.

Dialoog: met een dialoog breng je je personage tot leven. De lezer hoort zijn of haar stem.
Mijn nieuwe boek ‘Eenzaam, de dapperen’ komt uit in juni. Daarin komt het volgende stukje dialoog voor.
Het gaat tussen de hoofdpersoon Didier en zijn vriend, Félix.
Je ziet dat ik de dialoog een beetje heb aangekleed. Dat betekent dat ik de 2 personen niet alleen iets laat zeggen (dat wat tussen aanhalingstekens staat), maar ik laat ook zien wat er gebeurt. Dat laatste noem je een aangeklede dialoog.

Anders is het een kale dialoog.
Je kunt beginnen met een kale dialoog: eerst zegt de een wat, en dan de ander.
Daarna kun je hem gaan opvullen en uitbreiden, zodat duidelijker wordt wat er te zien is. Dan kleed je hem dus aan.

Een seconde was het ijzingwekkend stil. Ik was met mijn borstkas tegen het stuur geklapt, maar meer dan een doffe pijn had het niet gegeven.

‘Félix?’ riep ik. ‘Gaat het?’

‘Ja. Geweldig.’

‘Zijn we dood?’

‘Nee, maar de auto wel.’

‘Kunnen we eruit?’

‘Probeer het, zou ik zeggen,’ zei Félix. Allebei de portieren openden zonder probleem. We stapten uit. De koplampen brandden nog. Félix liep een rondje om de schade op te nemen. Hij schopte tegen een voorband.

Uit: ‘Eenzaam, de dapperen’, Olga Majeau, Querido, verschijningsdatum juni 2020

Olga Majeau, foto: Helen Arenz
Olga Majeu is schrijfster en geeft schrijfworkshops in musea: kijken naar kunst en schrijven bij kunst.
www.olgamajeau.nl

Bekijk ook het Special Arts Bulletin #14 samengesteld door Olga Majeau

https://specialarts.mijnpublicatie.online/sab14/
https://specialarts.mijnpublicatie.online/