Expositie: Beeldend werk van Mies van der Perk, Special Arts Zonnehof Amersfoort

Als ik binnenkom bij Special Arts speur ik naar Mies, de 78 jarige kunstenares die vanmiddag komt vertellen over haar werk. Zij is er met Jack Vreeke, verzamelaar van Outsider Art en hartstochtelijk liefhebber van het werk van Mies. Op een lange tafel ligt bij elke stoel een boek. Zwarte boeken, een enkel rood boek. Aan de muur vallen grote getekende portretten mij het meest op. Van dezelfde vrouw Mies?

Stapels sterk werk van Mies van der Perk

Ik blader in het boekje dat bij mijn plaats ligt. Een klein kunstleren boekje met tekeningen die soms met drie, vier lijn neergezet zijn. Mensen in beweging. Een bokser, een gitarist, een wervelend dansende vrouw. Mies heeft me direct te pakken. Wat kan die vrouw schetsen. Dan komt ze binnen. Een kleine tanige vrouw gekleed in zwart en rood.
Jack introduceert Mies. Hij leest voor uit de tientallen brieven die zij hem in de loop der jaren schreef. Brieven waarin bundeltjes schetsen zijn bijgesloten. En uit brieven die anderen, zoals dominee Hans Visser - aan haar schreven. Alles wat Mies deed en doet, doet ze intens. Ze schrijft veel ellenlange gedetailleerde brieven met bijlages aan de mensen die ze in vertrouwen neemt, die ze om advies vraagt.
Mies luistert aandachtig, haar hoofd een beetje schuin, meeprevelend. Ze spreekt af en toe haar verbazing uit over wat ze (weer) hoort en geeft aanvullende informatie. "Heb ik dat geschreven? Nee…!"
 

Mies maakt indringende droomboeken
Mies van der Perk is een Rotterdamse kunstenares. Ze tekent haar hele leven al. Ze kan geen dag zonder. Ze schetst in een paar lijnen wat ze ziet: sporters op tv, ze portretteert zichzelf in uitgesproken karikaturen. Zodra ze wakker wordt en opstaat schetst ze na een sterke kop koffie beelden uit haar indringende dromen. Veel zwart en grijs, soms rood. Soms krabbelt ze er wat woorden of zinnen bij als geheugensteun. “Voor als ik er later een schilderij van wil maken.” Ze houdt het meest van de snelle impressie. Ze ordent zo haar binnenwereld. Meestal blijft het bij een schets, soms werkt ze ze uit in schilderijen. Ze heeft duizenden tekeningen gemaakt in tientallen schetsboeken. De laatste schetsboeken noemt ze haar droomboeken.

“Ik moet elke dag schetsen, anders word ik depressief”

Mies vertelt over de lagere school waar haar tekentalent wordt opgemerkt door een lieve juf. Mies is een gevoelig meisje dat moeilijk leert. Ze heeft paniekaanvallen. “Ik reageerde anders op de wereld dan de rest.” Ze komt uit een groot gezin waar niet veel aandacht voor haar noden is.
Ze vertelt dat ze lange tijd te weinig met het tekenen doet. Terwijl het borrelt in haar en ‘iets’ een uitweg nodig heeft. Ze werkt en heeft een druk leven. Als ze door een reorganisatie haar baan in het Dijkzigt Ziekenhuis verliest valt ze in een gat en raakt ze depressief.
“Ik moest tekenen om de grip terug te krijgen, elke dag tekenen, de hele dag door.” Op advies van een maatschappelijk werker komt Mies terecht bij Via Kunst, een initiatief van de Pauluskerk van dominee Hans Visser in Rotterdam. Ze ontmoet daar junks die ze in rake lijnen schetst. Ze zegt dat ze door de ontmoetingen in de Pauluskerk ‘een vrouw met meerdere geesten is’ geworden die in het schetsen en schilderen haar levensvervulling vindt. Ze voelt zich een kunstenaar, is een kunstenaar. Ze besluit elke dag te schetsen. “Het schiet er wel eens een paar dagen bij in door de hectiek van het leven, zoals vandaag nu ik hier ben om mijn verhaal aan jullie te vertellen. Maar morgen moet ik tekenen. Ik voel onrust, ik word doodongelukkig als ik niet teken.”
 

Mies blijft zich verbazen

Ik loop met Mies nog een rondje langs het werk dat aan de wand hangt. Ik vraag haar welk werk haar het meest raakt. Ze zegt “die vraag heb ik nog nooit gehad”. Ze loopt langs de zelfportretten en staat stil bij een portret. “Gek hè, die losse delen. Die vlecht, dat oog. Ik denk dat ik wel een beetje naar Picasso heb gekeken in die tijd, hij werkte met delen in een gezicht met een wisselend perspectief. Maar als je me vraagt waarom ik dat vandaag het beste werk vindt dat hier hangt...”
Mies van der Perk is nu een bekende in de wereld van de Outsiderkunst. In 1998 exposeerde zij in Fontys Hogeschool in Eindhoven. De laatste jaren wordt ze begeleid door Atelier Galerie Herenplaats in Rotterdam. Via deze galerie is haar werk te zien geweest in New York (2008, Outsider Art Fair) en in Tokyo. Haar werk is opgenomen in verschillende collecties van Outsiderkunst.

Marijke de Val

 

Te zien tot en met 31 oktober 2016 in de Special Arts galerie, Zonnehof 4a, Amersfoort
Openingstijden: maandag t/m donderdag van 10.00 - 17.00 uur / vrijdag van 10.00 - 15.00 uur

In Kunstmagazine pArt 2016-2 is het artikel Beeldend werk van Mies van der Perk door Jack Vreeke gepubliceerd.
Kunstmagazine pArt is een uitgave van Special Arts.
http://www.specialarts.nl/21713/part.html

2339

Wat fijn dat je jouw bijdrage wilt geven! Om dat te doen dien je eerst in te loggen.

Heb je nog geen profiel? Registreer dan eerst om een nieuw profiel aan te maken.