Gezien: Helden 1.0 van Theater Kleinkunst

De brochure bij de voorstelling kondigt, bij monde van regisseur  Kitty Korenbrits, Helden 1.0 als volgt aan: “Helden 1.0 gaat over mensen vol verlangens, jong en oud, die voor elkaar zorgen. Ze leven in een maatschappij die samen verantwoordelijkheden draagt en niet boos kijkt als er iets door hun vingers glipt. Een maatschappij die niet wil bepalen maar wil dragen! En ondanks dat ze soms even de weg kwijt zijn, gaan ze toch door! Zich af en toe afvragend... gaat het wel goed, houden we dit vol?”

De voorstelling in Mill (Noord-Brabant) is de derde uitvoering van de totaal acht die gepland staan. Er zitten ongeveer 30 mensen in de kleine zaal van Myllesweerd. ‘Troubadour’ Bart Lommen speelt rustige gitaarmuziek als we de zaal binnengaan, en zal het stuk verder ook muzikaal begeleiden. Het decor is eenvoudig: de staketsels van een – naar later blijkt – circustent, met (nog) neergelaten doek. Vijftien koffers.
 

Loukie brengt jassen naar binnen en verspreid ze over de koffers. De 15 spelers en speelsters komen druk pratend, binnen. Ze trekken de jassen aan en maken zich klaar voor een reis. Hun outfit maakt ze een groep. Ze gaan op reis, maar een van hen blijft achter.

Er worden angsten uitgesproken; de reis roept onzekerheid op. Gaan we de goede kant uit? Zouden de anderen wel aan mij denken? De vergeten reiziger wordt herinnerd en opgehaald; het gezelschap is weer compleet. Er wordt gerust, en we horen hoe iedereen droomt. Onder andere van beroemd zijn... daar krijgen ze de kans voor als bij het ontwaken een circus wordt ‘ontdekt.’ Er volgen een aantal hilarische optredens; de koorddanser, de clowns, de jongleurs.
Opnieuw wordt iemand vergeten en teruggevonden: de ‘dromer’ van de groep. Door dat alles is de groep werkelijk een gezelschap vrienden geworden: ze laten elkaar niet meer los.
 

Ik heb genoten van vooral de circusacts en de expressie in mimiek en ogen van een aantal spelers. Het eerste deel, dat waarin de reizigers op weg gaan, is mijns inziens nog wat chaotisch; er wordt veel gepraat onderling, wat afleidt van de handeling: wat gebeurt er? Meer nadruk op mimiek zou de verhaallijn helderder maken. Dat geldt wellicht ook voor het geheel: er worden relatief veel thema’s in een theaterakt van 1 uur geperst. Het onderwerp angsten bij voorbeeld komt maar heel zijdelings aan de orde, en heeft geen vervolg. Het blijft op die manier wat in de ucht hangen.
Daar waar mimiek de overhand krijgt, zoals in de circusacts, is de voorstelling het sterkst. De acteurs hebben er duidelijk plezier in en dat slaat over naar de toeschouwers. De begeleidende muziek (gitaar en toetsen) heeft een duidelijke verbindende functie en werkt goed.
 

Hans Garritsen

Gezien: zondag 8 oktober 2017
Plaats: Myllesweerd, Mill
Tijdsduur: 60 minuten
Regie: Kitty Korenbrits
Productie: Sandy Uytterhoeven
 

Zie voor speeldata, reserveringen en andere informatie: www.theaterkleinkunst.nl